Italijanska književnost, nažalost, nije jedna od popularnijih na našem govornom području. Mnogo je odličnih italijanskih književnika i književnica koji nisu mnogo prevođeni na naš jezik, ili su prevedeni davno i ti prevodi se danas mogu naći tek u ponekoj antikvarnici. Odlučili smo da predstavimo par vrlo značajnih pisaca iz ove predivne zemlje, i da možda ukažemo izdavačima da ih reizdaju i ponude današnjim čitaocima. 

Luiđi Pirandelo (1867 – 1936)

O ovom velikom italijanskom piscu smo pisali davno ovdje. Luiđi Pirandelo je bio dramski pisac, romanopisac, pisac kratkih priča i nobelovac. Vodio je buran život, ispunjen porodičnim tragedijama, dok je kroz svoja djela pokušavao da dokuči kakvi su ljudi u stvari. Neki od njegovih najpoznatijih romana, “Pokojni Matija Paskal” i “Jedan, nijedan i sto hiljada” govore o krizi identiteta u čovjekovim zrelijim godinama.

Zanimalo ga je ko smo sebi, a kako izgledamo drugim ljudima. Da li se ljudi ikada mogu upoznati do kraja ili svi nosimo maske i krijemo sopstveni identitet. Napisao je mnogobrojne drame koje su obilježile italijansko pozorište 20.vijeka, a neke od njih su izvođene i na našim prostorima, poput “Šest lica traži pisca”.

Alberto Moravija (1907 – 1990)

Alberto Moravija je bio italijanski pisac, novinar, dramaturg, pjesnik i političar. Moravija je jedan od najznačajnijih italijanskih pisaca 20.vijeka koji se bavio temama egzistencije, socijalne otuđenosti i seksualnosti. Njegova najpoznatija djela koja su prevedena kod nas su “Rimljanka” i “Ravnodušni ljudi”.

Roman “Ravnodušni ljudi”, Moravija je počeo da piše sa nepunih 18 godina. Pod uticajem društvenih okolnosti napisao je roman u kome se glavni likovi, porodica sačinjena od majke, njenog ljubavnika i dvoje odrasle djece, uzaludno bore protiv finansijske i moralne dekandencije.

Italo Kalvino (1923 – 1985)

U trenutku svoje smrti, Italo Kalvino je bio najprevođeniji italijanski pisac na svijetu. Iako je karijeru počeo kao neorealista, postao je poznat po svojim kasnijim djelima u kojima je eksperimentisao sa formom, bajkama i fantastikom. Njegovi najpoznatiji romani “Ako jedne zimske noći neki putnik” i “Nevidljivi gradovi” su napisani u duhu postmodernizma.

Kalvino često diskutuje o granicama jezika i naracije, pokušavajući da pronađe inovativne načine da prikaže stvarnost i kompleksnost svijeta. Bio je i društveno i politički angažovan pisac koji je pokušavao kroz svoja djela da odbrani demokratiju i ljudska prava.

Alesandro Bariko (1958 -)

Bariko je savremeni italijanski pisac, reditelj, kolumnista, televizijski voditelj. Jedan je od najprevođenijih i najpopularnijih italijanskih pisaca danas, koji je uspio da približi kvalitetnu književnost običnom čovjeku. Po mnogim njegovim romanima su snimljeni i filmovi, a jedan od poznatijih je film iz 1998.  “The Legend of 1900”, koji je režirao Đuzepe Tornatore prema romanu “Pijanista”.

Barikovi romani su uglavnom kratki, upečatljive naracije. U svojim djelima se bavi modernim temama poput interneta i pandemije, ali zadire i u klasičnu književnost ponovno ispisujući “Ilijadu”, približavajući je i objašnjavajući savremenom čitaocu.

Nikolo Amaniti (1966 – )

Amaniti je u Italiji stekao popularnost zbirkom priča “Blato”, dok je svijet zadivio romanom “Ja se ne bojim” prema kome je snimljen i jednako uspješan film. Nikolo Amaniti je jedan od najboljih savremenih italijanskih pisaca, ovjenčan i vrijednim književnim nagradama.

Često u centar svoje poetike stavlja djecu i odrastanje, pišući sirovo o periodu života koji nazivamo najljepšim, bez idealizacije i uljepšavanja, predstavljajući njegovu tamnu stranu.